O bardağı doldurursun aşk ile. Doldurursun ama bardak bir yere kadar alır. Taştığı an adamın biri gelir, bardağı çay tabağından ayırır, yere doğru şöyle sertçe silkeler tabağı.. Dünya durur, çay bardağı ile çay tabağı arasına giren peçete değildir hayat.. Peçete kaderdir belkide.. Şekerler ıslanmıştır bir daha kullanılamamak üzere, kaşık masanın üstüne savrulmuştur ve yere silkilen çay damlaları umutsuzluğun son gözyaşlarına dönüşmüştür artık. Elbet kurur, fakat izi geçmez. Çaycı ne zaman yeni bir çay getirecek? Yoksa ocak kapandı mı? En azından dükkan kapanırken bardak ve o çay bardağına uyumlu tabak, hiç olmazsa bulaşıklıkta yanyana gelebilirler mi? Yoksa o tabak sadece kader öyle istediği için, birinin elini yakmamak için başka bardakların mı altına konulacak? Başka bardaklara mı heyecan yaratacak?