Maddi durumumuzun iyi olmaması nedeniyle maçta oynayacak ayakkabım yoktu. Giydiğim ayakkabılar spor ayakkabısıydı ama millet halı saha ayakkabı giyerken benim başka ayakkabı giymem dalga konusu olacağından bir şeyler yapmalıydım.
Anneme Babama'da söylemek istemedim çünkü epey borcumuz vardı alamazlarsa üzülürler diye düşündüm kendi içimi yiye yiye bitirdim
Sonra benim eski ayakkabılara baktım ayakkabılıktan. Ama son aldığım halısaha ayakkabısı sonuna kadar açılmış onu giymem imkansızdı. Ayakkabılığın en alt kısmında duran abimin açık mavi halı saha ayakkabısına gözüm takıldı. Abim okuldaydı ve bari bunu giyeyim dedim. Ayakkabıyı denedim ama nerdeyse 5-6 büyük geldi. 44 numaraydı. Ben ise yakşalık 38 giyiyordum. Neyse yapacak bir şey yok kimse fark etmez dedim o zamanki akıl işte nasıl fark etmesinler amk 44 numara yürürken ayağımdan çıkıyordu. Neyse arkadaşlarla buluştuk maçtan önce orada herkes giyinmiş işte kimi formasını giymiş, kimi yeni aldığı ayakkabısını filan Allah'tan orada fark etmediler ayakkabılarımın büyüklüğünü. Neyse biraz maç hakkında konuştuk. Tabi bizim sınıfın kaptanı benim en bin arkadaşım. Arkadaşım diyorum da bin kız ortamlarında direk beni gömer, hatta beni gömmeye ilk başlayan pekekent buydu. işte bu bin anlattı yeneriz filan gaz veriyor. 1 saat sonra filan okula gittik karşı takım gelmiş. Bizim sınıftaki kızlar tezahürat için çoktan gelmiş banklara oturmuşlardı bile