O günden sonra sınıftakiler beni 96'cı diye çağırmaya başlamış, milletin bana bakışı değişmişti görmeniz lazımdı o giblenmeyen ben birden giblenmeye başlamıştım. Hatta durum o kadar ileri gitmişti ki her derste yanımda oturuyordu muallakler. Abarttınız amk bi inkılap'ta iyiyiz desemde olun belli olmaz sana diyip yanımda oturmak için sıraya giriyorlardı.Her ne kadar çıkar için olsa da o benim hakkımda çevrilen dalga muhabbetleri dinmişti.Ama bu durum çok sürmedi en fazla 1 hafta sürmüştür. Sonra eski günlere devam.
Acı çekmeye resmen bağımlı olmuştum. Bazen benimle dalga geçilmediğinde şaşırıyordum ve o günleri kendime bayram ilan ediyordum resmen amk.
Bilmiyorum bu tek benim ortamımda mı vardı ama okuldaki binler sürekli değişiyordu.Ama dediğim gibi bazı değişmeyenler vardı okuldan. Tüm bunların yanında güzel bir mahalle kadromda vardı.
işte böyle geçip giden zamanların geri dönüşü olsa da dönsem her şeyi değiştirsem dediğimiz anlar vardır ya.
Şimdi bunları anlatırken o durumdayım be beyler.
Keşke zamanı geri alabilsem de bu aklımla o günlere dönebilsem.
Belki başka bir hayatta...