9-10 yaşlarındayım babam söz verdi pasta falan alalım doğum gününü kutlayalım diye. bizim ailede de pek kutlama falan olmaz klagib anadolu ailesi ne kutlaması ne doğum günü. çocuğuz dıbınakoyim özendim heyecanla bekliyorum babam gelecek. 9 oldu 10 oldu gelen giden yok. çektim yorganı başıma ağlıyorum. yarın oldu ertesi gün oldu baba yok ortalıklarda. o günden beri de hiç değişmedi gelenek. ya ben yoktum ya o.

şimdi o temelli gitti. yok iki yıldır. arkasında kalan keşke daha güzel olsaydı dediğim anılar... ve son konuşmamızdan kalan, aklıma kazınmış sözleri... ve nice keşkeler...

umarım iyiki doğmuşumdur. son sigaram hepinize gelsin dostlar.