biraz içime batıyor. Sesim falan titriyor ama ortamı idare etmeye çalışıyorum.

Biz kalabalık bir aileydik dindar sayılmazdık ama babam çok önem verirdi. Zorla da olsa kaldırırdı. Türkçe bir kanal bulunur sahurdan bir saat önce başlardı muhabbet.

Çay içer sohbet ederdik.

Babam yatmazdı sahura kadar. O ailenin uyandırma saati gibiydi.

Geçen sene ramazan ayında hastalanmıştı. Sonra bir anda enfekte oldu öldü.

En zoru da şu gece bu evde olmayışı.

Hani çay yapan da yok. Siyaset yapan da. Derinnn bir sessizlik var evde.

bir annem bir ben öyle işte...