Herkese merhaba.. Saçmalarsam veya çok taka sararsa konuşmam özür dilerim şimdiden. Kafam çok karışık.
Ne yaptığımı bilmiyorum, kafamda düşünceler bitmiyor ve bana tek yardımcı olan incisözlük. işe gidiyorum (bu aralar fix geç kalıyorum) sabah incisözlüğü açıp sizlerin paylaşımlarını okuyorum. Bazen üzülüyorum, bazen gülüyorum, bazen deli düşüncelere sarıyorum. Ama en azından kafam boş kalmıyor. Bir kaç gün önce bakım çalışması vardı sanırım. Giremedim sözlüğe ve kafayı yicek gibi oldum. Durumum çok kötü dicem ama değil.
Çok şükür sağlığım yerinde (en azından ben öyle biliyorum), az çok borçlarım olsa da maddi durumum yerinde, istediğim zaman sosyal istediğim zaman da asosyal bi hayat yaşayabiliyordum. Şimdi ee derdin ne aq diyebilirsiniz. Belki çoğu insan bunu görüp git allasen diyebilir. Ama benim bu gibik hayattaki en büyük sıkıntım aşırı duygusal olmam. Çok güçlü gibi duruyorum ama karınca ölse ağlıcak duruma geliyorum.. Üniversitedeyken de girdiğim olurdu ama ayda yılda bir anca.

Adam akıllı inci sözlüğü tanımam ise son çıktığım evlencem dediğim herşeyi gözümü kırpmadan yapabilirim dediğim kız arkadaşımla
tartıştığımda oldu. O zamanlar gülmeye bir başladım ve ne zaman tartışsak kendimi incide buldum.. Şimdi ayrıldık.. Ve resmen bir ızdırap yaşıyorum.. Niyetliyim ve inancım sağlam ama her an niyeti bozup içesim geliyor. Deli gibi anlam kargaşası yaşıyorum. Normal birisinin duyguları olsa belki bu kadar olmaz ama kat kat gibiliyorum her gün.. Kız arkadaşımla dönülmez bir şekilde bitti ve devamlı ona yazacağımı bildiğim için whatsapptan engellettim. Ama her gün ağlayarak ses kaydı gönderiyorum.. Aşırı gibik bi haldeyim.. Kontrol edemiyorum kendimi. Durduk
yere sinirleniyor durduk yere ağlıyorum. Aq mun hayatında sanki gerçekten acı çeken yokmuş gibi kendi acılarımı büyük sanıyorum. Ama ne yapayım birader kontrol edemiyorum.. 25 senelik hayatımda bi şunu kontrol etmeyi öğrenemedim. Neyse gibik dertlerimle iyice şişirmek istemem. Ağladım yine iftar öncesi. Gözlerim kan canağı oldu.. Bi yazayım dedim..

Özet geç bin diyen olursa da, iyi ki varsınız lan.. Çok başlık okudum burda.. Din üzerine açılanlarda birbirne küfür edenler oldu, hikayelerinizi anlattınız dinleyip akıl verenler oldu, taşşak konuları döndü gülündü... Ama geneline baktığında inci bi aile gibi duruyor benim gözümde.. Keşke hepinizi (pkk'lılar hariç) toplayabilecek bir şey yapabilsem.. Saatlerce oturup taşak muhabbetinizi dinleyesim var.. Yeterki düşünmiyim.. Yine ağlayasım ve sigara içesim geldi aq.. Neyse, ne kadar bin olursanız olun seviyorum lan sizi...