babama daha çok kinlenişim beni insan azmanı biri yapsa da Annemin o umarsızca bekleyişleri beni dahada güçlü yapıyordu. Kardeşim beni babası olarak görüyordu bende onu çok döverdim büyüyünce saygısız biri olmasın diye sokakta kavga ederdi ben kurtarırdım falan Ben okula 1 tl harçıkla gittiğim günleri hatırlıyorum olum kardeşim de 1 tl bende 1 tl bazen 2 tllık bir yemek olurdu kardeşim istedi ben kendi paramı verırdım o yesın dıye . çok kötü bir durumdaydım Sonradan kardeşim 13 yaşlarına geldi ve Babamın yanında yaşama kararı aldı ve oraya gitti onun bu yaptığı kanıma dokunmuştu ama beli etmedim gitsin dedim içimden. o zamanlar 17 yaşındayım lise 1 e falan gidiyorum tam hatırlamıyorum Annem Yalnız kalmakta şikayet ederek çalışmak istediğini belirtti tamma dedim çaıyordu iyiydi bunda 2 sene önce annem beni bir adamla tanıştırdı dedi bu böyle biz birbirimizi seviyoruz falan anneme tamam anne dedi seviyorsan evlenın falan ama emın olun kendimi çok kötü hissediyordum. Annem biriyle evlenecek ve ben kabul ettim