tabi bu ilgi alaka biraz da kaanın sayesindeydi. yani bana tek getirisi bu olmustu pickonun. ama sonunda belki de en buyuk picligi ben ona yapacaktım kim bilebilirdi ki??

yaklasık bir yılı bulan bir süre sonunda gercekten icli dıslı bir konuma gelmistik. kader sıksık bize gelirdi annemle oturup laflar bol bol dedikodu yaparlardı. annem kadere benim bir kardeşim de sensin demeye falan baslamıstı.(teyzem rahmetli olmustu beyler). babamla da abla kardes muhabbeti vardı aralarında. yani kısacası kaderle zaman gecirmem ya da ona yakın davranmam kimsenin garibine gitmeyecekti. bu da benim planlarımı iyice destekler ellecler kuvvetler vaziyetteydi.