ramazandan 3 gün önce evde kimsenin olmadığı bir sıra sözlükte takılırken aklıma tuvalet ihtiyacımı gidermek geldi. Kalktım bilgisayardan hızlı adımlarla girdim hacı yağı kokan alaturka tuvaletimize. Bilirsiniz bir huyumuz vardır evde kimse yoksa o kapı açık tuvalet ihtiyacı giderilir. Ben de açtım kapıyı çatır çatır zıçıyorum. Bu arada balkondan gıcırtılar gelmeye başladı ama alt kattan geliyodur diye pek önemsemedim. Kendi kendime ortama bir güzellik katayım dedim ve musluğu açıp gibime tutmaya başladım bunu neden yaptım anlamadım. Tam hızımı almış çat çat saydırırken onu gördüm. Karşımda durmuş beni izliyordu. Altında mavi bir kot üstünde siyah tişört elinde market poşedi. Göz göze geldik bana 3 saniye baktı ve haykırdı. Ben saydırırken o gülmeye devam ediyordu. Ya senin ırzını gibeyim huur evladı diyip aldığı 3-5 şeyi bıraktı soyacağım evi gibeyim gibi bir bakış attı bana ve kapıyı çarpıp çıktı. O çıktıktan sonra ben tuvaletten çıkamadım..Çıkamadım beyler gözlerim yaşardı şu güne kadar babama, sevdiğim kıza ve nicelerine rezil olmuştum ama hırsız... hırsıza rezil olmak aklımın ucundan geçmezdi. Evet aralıksız 2 saat çıkmadım tuvaletten oturdum öylece hayatım film şeridi gibi geçti gözlerimin önünden. Gitme, kal demek gelirdi evime giren güzel insana gel tüm evi soy hatta beni gib sesimi çıkarmam demek isterdim ama diyemedim o giderken attığı bakış var ya... O bakışı hiç unutmuyucam.