beyler bunu bi internet sitesine yazmıştım baya ilgi toplamıştı. sizede yaziyimda okuyun bari. direk başlıyorum uzun uzun. elbet okur birileri

Herşey sona ermeden önceki gece, geç saatlere kadar uyanık kaldım... O geceden belliydi herşeyin değişeceği...

Sıradan bir okul günü. Sıkıcı,saçma bir ortam. Hergün aynı konuları konuşan gerizekalı bir ergen topluluğu. Kimse hayatın gerçekten farkında değil, veya ben farkındaymış gibi davranarak insanları küçümsüyorum.

Teneffüs zili çaldığında tek başıma dışarı çıktım her zamanki gibi. Arkadaşım olmadığı için hayatım boyunca hep yanlız başıma dolaştım. Anlamıyorum,insanlar nasıl arkadaş edinebiliyor?.Birbirleriye nasıl şakalaşıp anlaşıyorlar. Benim bu gerizekalılardan eksiğim ne?.Kendime bu tür soruları hep soruyorum.

Aslında çok iyi anlaşamasamda konuştuğum bir çocuk vardı. Biraz neşeli bir insandı.Ben ise tam tersi;soğuk, antisosyal.Benimle konuşan tek kişi oydu.Şaşırıyordum.

+Bu akşam arkdaşlarımla film izleyeceğiz.Ve her hafta akşamları birimizin evine gideceğiz. istersen bu akşam sende gel. Değişiklik olur senin içinde.

-Bilmiyorum. Aslında bu akşam biraz işim var (aslında yapacak hiçbirşeyim yok, sadece insan görmek istemiyorum) Belki başka zaman yaparız.

+Hadi ama inat etme artık. Sadece biraz oturur bişeyler yersin film izlersin.Ne de olsa diskoya gitmiyoruz değilmi? Kendini kasma bu kadar, utanmana da gerek yok.

-Utandığımı nerden çıkartıyorsun. Sadece işim var diyorum.

+Bahane istemiyorum.Bu akşam 8 de geleceksin. Evimin adresini telefonuna mesaj olarak atarım.

-Peki, tamam.

Hiç sevmiyorum toplu arkadaş ortamlarını aslında.Ama anlaşabilidğim tek kişi bu çocuk.Ve çok ısrar ediyor.En kötü ne olabilir ki ?

Akşam 6 gibi telefonuma mesaj geldi. Odamda uzanıyordum. Kalkıp telefona baktım. Mesaj arkadaşımdan gelmişti.Ev adresini atmıştı. Telefonu kapatıp giyecek bişeyler ayarlamak için tekrardan odama çıktım. Giyecek çok cafcaflı bişeyim yoktu. Sıradan bir siyah penye. Altınaysa siyah bir pantolon. Hazırlandıktan sonra evden çıktım. Gerçekten gitmek istemiyordum.Ama yapacak birşey yoktu.