/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 15626.
    +100 -1
    *
    kapı açıldı.
    selamlaştıktan sonra içeri davet etti güler ve girdim içeri.
    uzun etmeyecektim.
    bu veda denen olay çok illet bi şeydi, uzatmak istemiyordum hiç.
    direk girdim mevzuya.
    güler çok şaşırsa da beni en çok anlayışla karşılayan o oldu.
    gidecek olmama çok üzülse de "gitme" demedi.
    onun da vardı belki bi yarası, belki o da kaçmıştı bi zaman bazı şeylerden,
    belki fransadan gelmesinin sebebi de buydu,
    belki kendisininkilere benzetti yaşadıklarını.
    sarıldık, vedalaştık.
    her şey için teşekkür ettim güler'e.
    o da bana teşekkür etti.
    kiraları da artık düzene sokmuştuk,
    trink diye her ayın başı alzaymır neconun hesabına düşüyordu paralar.
    adam etmiştik binayı.
    alzaymır necatinin yanına gitmek üzere çıktım evden.
    açık bıraktığım kapıdan girdim içeri.
    dalgın dalgın bakıyordu necati amca.
    yanına oturdum.
    kolumdaki saati gördü necati amca.
    kendisinin vermiş olduğu longines saati sordu bana.
    kendinin verdiğini bile unutmuştu, kimin verdiğini sordu.
    -çok değerli bi adam, babam diyebileceğim bir adam verdi. dedim
    -şanslı adammış. dedi
    -neden. dedim
    -ben de oğluma vermek isterdim böyle bi saat ama kısmet olmadı, vermedi allah bana bir erkek evlat. dedi
    gözlerim dolmuştu lan binler.
    ayrılık acısına, eylül'ün yarasına değil bu sefer,
    bu sefer necati amcanın beni evlat yerine koyması doldurmuştu gözlerimi.
    -kısmet, sıkma canını necati amca. dedim zorla da olsa.
    -sen de ilerde oğluna verirsin her halde. dedi necati amca.
    -öyle mi olsun isterdin. dedim
    -beni ne yapıcan oğlum, bu işin raconu budur, bu saatler babadan oğla geçer. dedi
    -tam anlamıyla olmasa da yapıcam bunu. dedim
    sımsıkı sarılmak istesem de yapamadım.
    çünkü onu kandırmam gerekiyordu.
    bi süre sessiz kaldıktan sonra.
    -necati amca. dedim
    -efendim. dedi
    -gidiyorum ben. dedim
    -nereye. dedi öfkeyle.
    -askere. dedim
    neredeyse zıpladı yerinden necati amca.
    çocuk gibi sevinmişti.
    gözleri doldurmuştu mutluluktan.
    -aslanım benim, gel sana sarılayım. dedi
    bana en güzel veda eden necati amca olmuştu.
    sarılarak uğurladı beni, sevinç gözyaşlarıyla.
    ben de ağladım ona sarılırken,
    benimkilerin sebebi biraz daha farklıydı ondan ama olsun.
    ona yalan söylemek asla istemezdim ama nasıl olsa unutacağı için mecburen söyledim bu yalanı.
    ···
    1. 1.
      +1
      First şuku
      ···
      1. 1.
        +4
        Bana 31 denk geldi amk.
        ···
    2. 2.
      +2
      3.şuku
      ···
    3. 3.
      +2
      Üzüldüm amk
      ···
    4. 4.
      +2
      belki ilk şuku değil ama bu entrylere şuku vermek mutlu ediyor la.
      ···
    5. 5.
      +3
      ağlıyorum mutlumusun
      ···
    6. 6.
      +1
      bu entrye paket değil karton yakılır be aga tekeli yakasım geldi
      ···
    7. diğerleri 4
   tümünü göster