ilk kez o zaman şok oldum... gizem yakınındaki insanları sevdiği insanları incitmek istemez.. o incitirse çok üzülür bende onun üzülmesini istemem anlıyor musun dedi.. evet dedim ama neden incitecek...

bana bazı olayları hatırlattı..

su savaşı yaparken parmağım kanadığından nasıl oradan kaybolduğunu
beni boğazımdan tutup şakasına da olsa duvara çarptığında nefesimin kesildiğini
suratına top çarmasını
o kadar uzun süre yorulmadan koşabilmesini vs..anlamya başlamıştım ama emin olammıyordum dalga geçiyor olabilirdi veya zaafiyetimi bilen birisi makara yapıyor olabilirdi pek tabi.. ne yani vampir mi dedim daha fazla konuşamam dedi bir daha cevap alamadım...

ertesi gün okulda gizemin bakışları değişmişti bana..bir başka bakıyordu. öyle bir bakardı ki sanki kemiklerini görüyormuşçasına ürpertirdi insanı.. biriyle mi konuştun sen dedi ne gibi dedim ne demek istediğimi biliyosun dedi... ellerim buz kesti..