Odadaki bütün ışıklar sönmüş bilgisayarlar intihar etmiş durumdaydı, her kasadan cızırtılar ve kıvılcımlar çıkıyordu, jeneratörler ise devreye girmiyordu. Anlamıştık sabote edildik, çok canım sıkılmıştı aylarca uğraştığımız şey bir anda yok olmuştu. O sırada ertan amca geldi;

- sıkma canını bunun olacağına emindim. Amacım girip giremiyeceğini anlamaktı, şu andan itibaren sana kendi gizli süper bilgisayarımı devrediyor bu hediyemi karşılıksız bırakma o sitelere gir.

-teşekkür ederim efendim görevinizi hemen yerine getireceğim.

Zaten girebilmiştik linke ama bilgileri alamamıştık. Yeni bilgisayarda yapacaktım bu işi emindim ama biraz ara vermek istiyordum, aylardır dışarı çıkmamıştım ertan beyden izin alarak dışarı çıktım ve zeynep'i aradım bir kafede buluşmak istediğimi söyledim
Kabul etti ve geldi.

- ne oldu? Niye çağırdın?

- hiç, hiç bir şey olmadı biraz normal vakit geçirmek istiyordum. Senin içinde iyi olmaz mı?

-gerçekten benim içinde çok güzel olur. Dışarı çıkmayalı aylar olmuştu.

-sana bir şey sorabilir miyim?

-sor

-benimle konuşurken sıkılıyor musun?

-hayır aksine bu bana rahatlık veriyor, sıkıntılı hayattan kurtuluyorum. Peki sen?

-hayır tabiki. Aslında sana bir şey söylemeliyim.

-evet?

-seni seviyorum.

-(sessiz kaldı şaşırmıştı)

-özür dilerim seni kırdıysam.

- 6. Seviyeye girmekle ne amaçlıyorsun?

-ııı.. Konuyu değiştirdin tamam. Ülkeme yardım etmek istiyorum gelecekle ilgili okuduklarımdan sonra kendimi bu konuya odakladım.

- onları bende okudum zaten kazanıyyoruz neden umursuyosun?

-kazanıyor muyuz? Dünyada sadece radyoaktif bölgelerde hayatta kalmaya çalışanlar ve Türkiyeden ise sadece100.000 e yakın kişi kurtuluyor ve elimizda sadece amerika var bu kazanmak mı ? insanlık için büyük bir kayıp. Sence o şekilde nasıl yaşarız?

-haklısın ama bunun yeni bir başlangıç olduğunu öğreneceksin sadece sabret.