ikinci gece

sene 1942. Bernard Shaw ile hiç iyi geçinemiyorum ve sık sık birbirimizi iğneliyoruz. Shaw gibindirik bir oyun yazmış, ilk gecesinde de beni davet ediyor. pekekentlik parayla değil nasıl olsa, davetiyeye de bir pusula koymuş. "Size iki kişilik davetiye gönderiyorum. Bir dostunuzu alıp gelebilirsiniz. Tabii dostunuz varsa." demiş yavşak herif. çok sinirlenmiştim. o gece karımı dövercesine gibmiştim, yine de hıncımı alamamıştım. sabah olduğunda shaw muallaksine şu mektubu yolladım:

"Maalesef o gece başka bir yere söz verdiğim için oyununuzu seyretmeye gelemeyeceğim. Ikinci gece gelebilirim, tabii oyununuz ikinci gece de oynarsa.

Ayrıca biliniz ki, kaliteli bir huur çocuğusunuz."