Hıristiyanlar kilisede kutsanmış şarap içerler. O şarabın manevi olarak tanrının kanına dönüştüğüne inanıyorlar.

iki yüz katlı bir gökdelende uçuşan iki sivrisinek varmış. Kırkıncı kattaki bir laboratuvarda üretilmişler, bir alimin cam fanusundan her nasılsa kaçıp kurtulmuşlar. Emecek kan arayarak vızıldayıp dururlarmış: "Bu gökdeleni insan, bizim için inşa etti. insan, biz yaşayalım diye kanını bize armağan ediyor." diye.

işte insanın Allah hakkında fikir yürütmesi, atıp tutması da böyledir. Allah bu muazzam evreni nasıl yarattı, neden yarattı? Buna aklımız, sivrisineğin aklının mimarlığa erdiği kadar erer. Gene de Allah'ın her şeyi bizim için yaptığına inanırız. Ve işler yolunda gitmezse: "Demek ki Allah yok, olsaydı Dünya böyle kötü bir yer olmazdı." diye kestirir atarız.