Simdi begume ayip etmek degil. Onun yerinde gizem olsaydi, benden vazgecmezdi. En azindan gizli gizli konusurdu. Ayrilalim demezdi. Biz gene boyle kalalim zaman bizi duzeltir derdi. Yani beyler sonucta benden vazgecmisti.
Öbür gün haber geldi. Bu mal cok aglayinca anti depresan almis basinin agrisi icin. Bilirsiniz anti depresanin yan etkisi vardir. Intehara meyletme diye. Adamlar yazmislar ustune. Begumde bunu icip, depresif bir havaya girmis olacakki. Diger ilaclarida atmis agzina. Telefon geldi. Numara ayniydi kapattim. 2 3 defa arayinca actim;

+Gene ne istiyorsun benden?
-"Affetmeyi sevmem" ben cok kotuyum. Ilac aldim ölücem galiba
+Kafan mi iyi
-Ben ciddiyim lutfen gel dedi.

Sesi cok kotuydu. Ne kadarda nefret ediyor olsam. O kadar animiz vardi. Benim icin ölse onceki uzuntumden dahada berbat olurdum. Evelerine gittim. Sifreyi girerek girdim iceri. Gercekten almisti ilaclari.
+Neden boyle bisey yaptin?
-Seni bir daha gormek icin. Amacim intehar degildi

Kucakladim bunu taksiye atladim. Hastaneye goturdum. Sonra izmirli muallak babasini aradim. Geldiler. Gercekten onlarda cok korkmuslardi. Bende uzulmustum o haline icim acimisti. Ama onunla birdaha cok zordu. Onunla birdaha olmazdi