Çocukluk zamanları eve sadece yemek ve yatmak için uğradığımız o yıllardı. Mahallede tüm çocuklar gece yarılarına kadar dışarda oyun oynar ilerleyen saatlerde sohbet ederdik. Yine bu günlerden birinde mahallemizin büyüklerinden Abidin abinin evlerinin önünde gece yarısı oturmuş sohbet ediyorduk sohbetin konusu döndü dolaştı rüyalara kabuslara oradan da üç harflilere geldi. Artık o neşeli hallerden eser kalmamıştı kimsede