Akşam olduğunda, ben bir yandan test çözüyor bir yandan da köpek gibi nescafe içiyordum.Öbür türlü muhtemelen orada uyuya kalıcaktım çünkü.
Ancak kötü yanı ise gece 2 lere 3 lere kadar uyutmamasıydı beni. Yarın da sınav vardı.
Ancak seçimimi yapmıştım.
Kitaptaki bütün testler bittiğinde saat 2 yi baya geçiyordu.
Basit bir hesapla 4,5 saat uyuyacağım ortadaydı.
Daha önce yapmadığım şey değildi. Yani benim için sıkıntı yoktu.
Ben kitaba bakmaktan etrafı çift görmeye başlamış gözlerimi dinlendirmek ve biraz da hava almak için, dışarısının soğuk oluşuna aldırmadan camı açarak sokağa bakmaya başladım.
Normalde bu saatte hiçbir gib olmaması gerekliydi. Fakat beklediğim gibi olmadı.
Tofaş, yanlış hatırlamıyorsam turkuaz renkli bir araba bizim sokağa girerek Zuhallerin apartamanın önünde durdu.
Ben, ne oluyor lan diye düşünmeme kalmadan arabadan Salih abi indi.
Kafası güzel çok belli bu.
Bir arkadaşı tutmuş kolundan, çıkartıyor bunu apartmana.
Demek Zuhalin bahsettiği durum buydu.
Aradan bir iki dakika geçtikten sonra Salih abiyi çıkartan eleman inerek arabaya bindi. Araba uzaklaştı.
Zuhallerde işler yolunda değildi ama.
Sesler yavaş yavaş yükseliyordu.
"Hayvan!"
"Hayvan herif, bıktım içkinden senin!"
"Lan Zuğal bi zus allahseveshdjzz"(sarhoş şivesini canlandırın kafanızda)
Salih abi cidden sarhoştu.
Bir an bir şeyler kırılmaya başladı bu çok net duyuluyordu.
En sonunda sesler kesildi.
Zuhal balkona çıktı. Beni görebiliyor muydu bilmiyorum ama ben çok rahat görüyordum onu.
Bir an gözgöze gelir gibi olduk. Ama karanlık olduğundan emin olamıyordum.
Ardından zuhal içeri girdi, o gece bir daha seslerini duymadım.