neyse duygunun babannesini taburcu ettirdik eve gidiyoruz.. duygu biraz daha toparlanmış artık hiç olmazsa ağlamıyor ve kendinide bizide üzmüyordu..
bana biraz yaklaşıp kulağıma doğru aşkım kusura bakma halimi sen biliyorsun seninlede hiç ilgilenemedim dedi(ulan kız böyle bir durumda bile yinede benide düşünmeyi ihmal etmiyordu)

+ben

-duygu

+saçmalama birtanem öyle şeymi olur tabiiki de beni düşünmeyeceksin babananneni düşenecek şöyle bir durumda en doğru olanı sen yaptın

-anlayışın için sana nekadar teşekkür etsem azdır

+dediğim gibi allah göstermisin aynısı benim başıma gelse aynı şeyleri sende yapacaktın.. o yüzden üzme o tatlı canını olurmu

-peki aşkım ama dediğim gibi unutma

+hala nediyorsun bana, senin nasıl biri olduğunu da ikimizde biliyoruz değilmi lütfen harap etme kendini yeter o bana..

eve vardığımızda duygunun babannesini arabadan indirip yatağına yatırdık.. duyguyla ogün sonkez görüştük neyse binler herşey sanırım tekrar yoluna girmişti, babaannesi iyi durumdaydı birde duygu gündüzleri evde olamadığı için duygunun asistan olarak hizmet verdiği hastaneye yatırmak istedik ama babaannesi kendi kabul etmedi.. bizde çözümü bakıcı birisi tutmakta bulduk, bakıcı her gün duygu gelene kadar babaannesi ile ilgileniyordu duygu geldimi kendi ilgileniyordu.. bende kadının izinli olduğu günler babaannesine bakmaya gidiyordum kadın her seferinde sen çok iyi birisin oğlum allah razı olsun gibi sözler kullanıyordu.. kızımada inşallah iyi bakarsın allah size uzun ömürler versin diyordu sürekli..

aradan biraz süre geçti biz duruma alıştık git gel yapıyorum ben çoğu zaman neyse sabahın 8i gibi benim telefon çaldı arayan duyguydu allah allah noldu ki diyerek telefonu açtım efendim aşkım dedim.. bana günaydın demesini beklerken kendisini tutamayıp ağlamaya başladı.. konuşmuyor nolduda konuşmuyor bu kız yine? bakıcı aldı telefonu başınız sağolsun.. ulan yıkıldım o an hani iyi olacaktı? noldu da ben bu haberi alıyorum? ablam bana diyor nolmuş filan diye söylemeyedim zar zor söyledim.. ablam ne diyerek elinde bağırdağı bıraktı bir an bardak yere düşüp kırıldı..

koşarak duyguların evine gittik (lafın gelişi koşarak yoksa yine arabayla gittik)
neyse polisle cenaze arabası bizden önce gelmiş tutanak tutuyor ne olup bittiğine dair
kalabılıkta toplanmış zaten..

ulan ne zor durumdur o an siz bilirmisiniz sevdiğiniz karşıda durur siz mal gibi bakar derdine derva olamazsınızsınız.. polis tutanağı alıp gitti cesedide aldılar zütürdüler.. duygu perişan ağzını bıçak açmıyor o şekilde diyeyim.. ablam duyguya sım sıkı sarılmış ama duygu kıpırdamıyor robot gibi bekliyor gözünden tek bir damla yaş gelmiyor donup kaldı öyle.. kız rahatlısın diye ağlatmaya çalışıyorlar yok ne konuşuyor ne ağlıyor öyle duruyor kafayı yiyecek hale geldim duvarları yumrukluyorum ama birşey yapamıyorum bakıyor sadece, sadece bakıyor başka birşey yok.. ben sinir krizi geçirdim tuttular beni orda bir kaç kişi sakinleştirmeye çalışıyorlar ama olmuyor benim birtanem orda öyle dururken ben duvarlara yumruk atmayımda napayım..

ablamlar naptı etti konuşturmayı başardılar ama hala gözünden tek bir damla yaş akmıyor kızın, yanıma geldi bana öyle sımsıkı sarıldı ki asla unutamam ben napacam onsuz napacam diye bir an ağlamaya başladı.. olum ben de kötü oldum bu kız napacak tek başıma benden ablamdan başka kimsesi kalmadı(yakınlık açısından)

kızın yanında bir kez olsun ne argo konuştum ne küfür ettim ama o gün bütün sessizliğimi bozdum küfür ediyorum böylemi olacaktı diye.. çıldırdım ablam beni susturmaya çalışıyor sustarımıyor duygu zaten kucağımda yarı baygın.. ulan gelde çıldırma sahiden.. doktor karşımda olsa diyecem hani kurtulmuştu hanii!! bu kız niye ağlıyor şimdi.. ablam anlattı sonradan durumu bu gibi tipik olaylarda hasta 1.krizi kaldırsa bile 2.kaldıramayabiliyormuş duygunun babannesinin durumuda aynıydı.. kız yine yeme içmeden kesildi ağzını bıçak açmıyor bizde kalıyor ama ne evden çıkartabiliyoruz neden yemek yedirebiliyoruz.. ablamın yanında yatıyordu yine inanın akşam gördüğümde içim parçalanıyordu ablama sımsıkı sarılmış ağlıyordu ablam bilerek ses çıkarmıyordu, sabah kalktığında babaanne diye ağlamaya başlıyordu kızın pgibolojisi gerçekten alt üst oldu ne benle nede ablamla konuşur hale geldi.. ona da bir şey olacak diye ödüm patlıyordu.. tamam herşey iyi olacak dediğimiz zamanlar bunların hepsi bizi çok yıkmıştı beyler gerçekten çok yıkmıştı..