panpalar şunu da belirteyim prim yapmak amaçlı yazmıyorum sadece anlatıp, sadece sizinle paylaşmak için yazıyorum.. hikaye burdan sonra en fazla 2-3 sayfa çıkacaktır haberiniz ola çünkü baya yeri atlayarak geçtim ve askerlik hikayesinide kısa tuttum..

neyse binler devam ediyorum..

tekrar evde olmaya zarda zorda olsa alışmıştım, duyguyla biran önce evlenip mutlu bir yuvamız olsun istiyordum ama elimde henüz iş güç yok ken bu nasıl gerçekleştirebilirdim bilmiyorum.. elimdeki diplomayla iş arayıp duruyordum.. askerlik olayı beni çok bitirmişti.. iş arıyorum ama eve duygulardan, annemlerden önce geliyordum.. bir gün yine eve erken geldim, dışarısı yanıyor kavruluyor desem yeridir.. geldim eve baya bir rahatladıktan sonra canım sıkıldı hadi öyle bir kaç şeyi karıştıyım dedim..

fotoraf albümlerini arayıp duruyorum ama bir türlü bulamıyordum.. annemlerede bilerek sormuyorum ki eskilere baktıklarımı bilmesini istemiyordum.. neyse bakıyorum her yere biz odadaki çekmecelerden birinde elime rastgele defter gibi birşey geldi.. ilk başta duygunun eski not defterlerinden biri diyerek bıraktım.. ama duygu fakülteyi çoktan bitirmişti, bukadarda süslü püslü bir not defterini tutacığını sanmıyorum.. bu günlüktü duygunun günlüğü(ilk baştaki bahsettiğim enterylerdeki) içinde ne ararsam vardı beyler, onunla birlikte olmadan öncesine kadar tutun birlikte olacığımıza kadarına.. saatlerce o günlüğü okumuştum ogün.. ama yinede bitirememiştim çok kalındı ve hala boş sayfaları da vardı.. yaptığım oldukça terbiyesiz birşeyi farkındayım ama merak ediyordum işte.. ablamların gelmesine yakın hemen günlüğü yerine koyarak hiç birşey olmamış gibi çaktırmadan oradan uzaklaştım.. aklımda fotoraflar filan kalmamış sadece ogünlük vardı.. her gün ortalama o günlüğü açıp bir kaç saat okuyup yerine bırakıyordum.. günlük hergün 1-2 sayfada olsa biraz daha doluyordu duygu tek tek yazıyordu..

duygunun haberi yoktu, masumca yazmaya devam ediyordu..

neyse ben iş aramaya devam edip sonunda bir bankada iş bulmuştum.. çok geçmeden zaten cvmi isteyip başvurumu kabul ettiler.. ogün gerçekten yine çok mutluydum hemen duygu'yu arayıp haberi verdiğimde oda çok sevindiğini söylemişti..

akşam kutlama yemeğine çıkabileciğimizi söyledikten sonra yine beni kırmadan kabul etmişti.. fakat şöyle bir durum vardı artık ona hangi yüzle seni seviyorum diyebilirdim ki? kızın açık açık geçmişini okuyordum.. bir yandan bırakmak istesemde bir yandan bırakamıyordum.. gerçekten utanç verici bir durumdu.. yemekte neredeyse ona hiç bakmadım sadece yere bakarak konuştum.. birşeyler olup anladığında;

+duygu
-ben

+bir tanem birşeymi oldu sürekli masaya bakıyorsun? bendenmi utandın yoksa?(ben senden değil kendimden utanmıştım)
-hayır aşkım birşey yok sadece yeni işim nasıl olacak merak ediyorum..
+peki aşkım nasıl istersen(suratını asarak neredeyse yemekte hiç konuşmadık)

eve geçtiğimizde uzun bir süre oturduk ama onunla tek kalamıyordum, utanıyordum beyler.. ablamlar ne zaman yatmaya gitti bende ozaman koşarak yatmaya gitmiştim, duygu yanıma geldi hiç ağzını açmadan zavallım kıvrıldı yanıma.. beni uyuyor sanıp sadece yanağımdan öpüp uyumuştu..

telefonda bülbül gibi şakıyor fakat yüz yüze geldikmi ağzımı açıp tek kelime edemiyordum.. pazartesi günü ilk iş günüm olacak ben sabırsızlanıyordum.. büyük gün gelmişti, en şık kıyafetlerimi giyerek işe gidecektim.. evden çıkarken duygu kapıyı tutup aşkım bir dakika dedi; efendim aşkım dedim.. (ona karşı yüz yüzeyken soğuk olduğumu zaten biliyordu)
kravatını takmayı unutmuşsun dedi, evet haklıydı gerçektende o heyecan ile takmayı unutmuştum, kravatımı o bağladı.. aşkım beni öpmeyecekmisin dediğinde aşkım geç kalıyorum diyerek evden çıktım.. (bir kez daha onu çok kırmış resmen gururuyla oynamıştım)

neyse binler ben yolda ilk iş günümün iyi geçmesi için dua ederken telefonuma bir mesaj geldi, aşkım umarım ilk iş günün iyi geçer başarılar.. (ulan bana aynısı yapılsa ben o insanın yüzüne bakmazdım ama yine bana kıyamayıp mesaj atmıştı..)

gittim iş yerine, müdürle filan konuştum böyle böyle diye durumu izah ettim.. bana yapacığım işi tlekrar anlattı(zaten okuldan biliyordum).. gelen müşterlerle ilgilenecektim..

neyse binler benim masam ayrıydı, birde karşımda bir hatun vardı öyle böyle değil.. duygu bir yana o hatun bir yana diyebilirdim ozamanlar.. bir an onu görünce aklımdan inanılmaz şeyler geçti.. (erkeğiz ya işte hemen asılacaz milletin karısına kızına) oda beni görüp yanıma geldi(henüz kimse yoktu zaten saat erkendi) elini uzatırak tebrikler yeni işiniz hayırlı olsun dedi.. bende gülümseyerek teşekkürler falan filan diyip tanışmış oldum.. eğer bir sorun olursa bana danışabilirsin diyerek kendi masasına gitti.. ulan günüm iyi gidiyorda sabah duyguya yaptıklarım aklımdan çıkmıyor, bir yandanda bu kız aklıma gelip duruyordu..