3 yıldır birlikteydim. Ve ayrılalı 3 ay oluyor. Onu çok özlüyorum biliyorum kimse bunu önemseyip gerçekten ciddi bir tavsiye yazmayacak. Ben zaten sizden bir şey beklemiyorum. Benim içimi dökecek kimsem yok hep tektim hala dahada tekim. Canımın acısını dindirmek için içimi bir yerlere dökmem gerekiyordu. Bende sözlüğe yazmayı uygun gördüm. ister şuku verin ister çugu bu benim için mühim değil.. Her şey onunla son kavgamızda bana bahane üretiyorsun diyip ayrılmasıyla başlamıştı. Çok zor bir dönem geçirdim evet 3 yıla göre 3 ay çok kısa ama o 3 ay o 3 yıl içinde yaşadığımız güzel anıları benim için bir kabusa dönüştürmeye yetti. Ciddi bir boşluktayım. Rüyalarımda bile ulaşamıyorum ona. Aramak sesini yine duymak isterdim ama kahretsin ki lanet olası gururum buna izin vermiyor o son yazdıklarından sonra.. Ama kalbim onun bana yaptığı şeyi yapmama izin vermiyor. Ayrılmamızın 2. haftasında bir başkasının adını yazarak beni unuttuğunu belli etmesi.. Gözümün önünden gitmiyor kalp ritmimi değiştiren o iğrenç yazı. Ama benim kalbim bir başkasına ait olmayı başaramaz. Çünkü hala onun için atıyor. Onun o kalbi gibi huur bir kalbim yok..