Bir kızın “eve gidelim” demesi ne demek hepimiz biliyoruz. Kız çok güzel, sarhoş ve bana ilgisi var ama yapamam. Yapamam işte. Yağmur varken hiçbir şey yapamam.
Girdik eve, arkadaşlarıyla kalıyor ama ev boş. Sağa sola atılmış çamaşırlar falan var, tam öğrenci evi. Yayıldı koltuğa, sayıklar gibi bir şeyler söyledi, ben de oturdum karşısındaki koltuğa onu izliyorum. Ne kadar güzel bir kız lan. Uzun sarı saçlar, porselen gibi ten, vücudu zaten 10 numara. Göğüslerini sütyenine kadar görebiliyorum, bacaklarını kıvırıp altına toplamış zaten. Bu kızla evlenecek erkek ne şanssız, hayatı kıskanmakla geçecek.
Uzattım bacakları, “Anlat ne anlatıyorsan,” dedim. Kedi gibi alçak sesle, mırıl mırıl anlattı bir şeyler. Babası o küçükken başka bir hatunla kaçmış, bir daha ondan haber alamamış. Annesi Gürcüymüş (sarışınlığı oradan geliyor) geçen sene ölmüş, 8 yaş büyük bir ablası varmış Mersin’de avukatmış falan. Herkes mi babadan sakat ulan.
“Ben erkeklere güvenmem,” dedi ve koltukta döndü, benim gözler bacaklarda. “Güvendiğim ilk erkek babamdı ve bizi terk edip gitti, ardına bile bakmadı.” Gözleri kapalıydı, açtı onları, bakışları yumuşak. “O şiirleri sevgiline yazıyorsun değil mi? Ne şanslı kız. Bana bırak şiir yazmayı, çiçek bile almadılar şimdiye kadar. Sevgilini anlat bana.”
Döküldüm sonra. Kaan’ın ölümünü, Yağmur’un hastalığını, benden ne kadar uzakta olduğunu. ilk defa birine anlatıyordum bunları. Ben konuştukça ayıldı sanki, koltukta dikleşip oturdu, ciddileşti.
“Benim yüzümden,” diyebildim son olarak. “Hepsi benim yüzümden oldu.” Kalkıp yanıma geldi, sıkı sıkı sarıldı. O kadar iyi geldi ki beyler. Sanki içimde bir boşluk vardı, o sarılınca yapboz parçası gibi doldu orası.
O ayaktaydı, ben oturuyordum, titriyordu tüm vücudum. Göğüslerini yüzüme bastırmıştı, o anki ruh haliyle farkında değildim. Bacaklarını açıp yavaşça kucağıma oturdu, bir süre öyle kaldık. Sonra yavaşça ittirdim onu, kalktı kucağımdan. “Sağol dinlediğin için,” dedim, yüzüne dahi bakmadan kapıyı çekip çıktım. Hakan’a anlatsam süzme salaksın sen derdi. Evet belki büyük bir fırsatı kaçırmıştım ama o haldeyken hiçbir şey yapamazdım beyler.