3. Sinif oyle bitti beyler. Ben ne top oynuyordum ne de eglenceli bisey yapiyordum. Babam beni berbere cirakliga vermisti. Para kazaniyordum millete yalaklik yapip bahsis aliyordum. Cay yapmayi ogretmisti usta. Iyi abdestli namazli bir insandi. Kotu söz konusmazdi, bagirmazdi. Kendime yetecek kadar para aliyordum ama gidip babama veriyordum. Kucuk cocuktum ama gidip harcamak bana daha kotu geliyordu. Babama parami verince daha sevinirdim. Abimde calisirdi. Tekstilde utu felan yapiyordu. Babamiza destek oluyorduk iste. Babamda okul masraflarimizi karsiliyormus bizim paralarla kendi kendimi okuttum sayilir gibi bisey yani. 4. Sinifa gecince gene futbol sinif turnuvasi geldi. Ben katilmadim bu sefer. Daha ayagima top degmicekti söz verdim cocuk kafamla kendime. Hocamiz vardi mehmet hoca. Ilgilenirdi adam. Almis onune kagidi bakmis. Benim ismimi gorememis merak etmis adam. Bir sonraki gün sinifta ders anlatmadan once;

-Hayirdir bayburtlu sinifin kaptaniydin bu sene katilmamissin. Ben senin katilmani istiyorum
+Örtmenim katilmak istemiyorum ben
-Ben ne diyorsam o bayburtlu. Gene katiliyorsun ve kaptansin.

Bunun ustune bise diyemedim. Zaten mehmet hocayi severdim oglu kizi gibi ilgilenirdi herkesle. Benimde matematikteki cabam ve gayretim sayesinde cok severdi beni. O gün beyler benim ismimi yazmis vermis. Ertesi gün geldi;

-Futbol takiminda olan arkadaslar tahtaya ciksin.

Ciktik toplandik. Sira sira dizildi herkes. Hoca koca posetten tek tek ayakkabisi kutusu cikardi verdi herkese. Cok sevindim para var sandim ayakkabiymis. Saka saka mavi kramponlar vardi beyler. Beyaz bagcikli. O zaman ayakkabiyi aldigimda acayip sevindim. Ama sonra dusundukce duygulanirim. Mehmet hocaylada her oturdugumda konusurum bu mevzuyu. Adam benim neden katilmadigimi anlamis. Tüm sinifa ayakkabi alcam kafasiyla bana ozel krampon almisti. O gün o ayakkabiyi koydum yastigimin yanina onla uyudum. Ve sadece maclarda kullandim. Allah uzun omur versin hocam