Bundan 3-5 yıl önce mahallede dolanıyordum dedim bi kardeşime bakayım o zamanlar bigiblet sürme çağlarında falan mahalledeki bütün bebeler bigiblet sürüyor. Köşede bir çocuk var mahallenin hastalık hastası ayaklarından problemi var düz basamıyor bacaklarını da tam açamıyor. benzetmek gerekirse biraz zürafa gibi yürüyor. Hastalığından ötürüde bigiblet süremiyor. Dedim gel buraya kardeşimin bigibletini de aldım çıkardım bizim yokuşun başına bizim yokuşda san andreasdaki san fierro yokuşu gibi amk dim dik bide uzun. Fedai gibi tuttur çıkardım bunu yokuşa güya abilik yapacam. Dedim bak bu ön fren bu arka fren yokuş bittiğinde arka freni sık durursun. Dedi morenica abi durmassam tutarsın beni dedim tamam abisi tutarım. Bunu bir saldım yokuşdan aşşağı gittikçe hızlanıyor. Kardeşim söylemeyi unutmuş abi frenler tutmuyor diye. Oğlan bağırmaya başladı morenica abiiiğ tut diye yetişmemim imkanı yok acayip hızlı gidiyor sadece izleyebildim. Yokuş bitimindeki bahçe duvarına ön tekerleği bir koydu bigibletten fırlayıp alçak uçuşa geçti bebe. vurmanın etkisiyle ters döndü züt üstü bahçeye doğru yapıştı. ağladı zırladı mahalledeki çocuklarda haykırıyor huur çocukları . Çocuk o gün hayata küstü dışarı çıkmadı 2-3 ay sonrada yatağa düştü hastalığından ötürü sonrada taşındılar semtten. Bu akşam mesaj attı feysden abi nasılsın diye duygulandım cevapda veremedim öylece ekrana bakıyorum ...