/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    0
    Nedenini anlayamadığım kabuslar görüyodum. ilk gecem de rüyamda yine aynı inşaatın bodrum da işiyodum. Karşı duvar bi yazı dikkatimi çekmişti. Ateşle yazılmış bi yazıydı bu ve arapçaydı. Şöyle yazıyodu 'فعلت لماذا'. Küçükken kuran kurslarına giderdim arapça okumayı biliyodum yani ama türkçe de ne anlama geldiğini bilmiyordum. Duvarda ‘Limel ze falat’ yazıyordu. Ben yazıyı incelerken yine ustamın adımla seslendiğini duydum. Arkamı döndüm ve yine aynı şekilde durmuş bana bakıyodu. Sonra bana ‘Limel ze falat’ dedi. ‘Ne demek istiyosun usta. Duvarda ki yazıyı sen mi yazdın?’ diye sordum. Yeniden ‘Limel ze falat’ dedi. Gittikçe sinirleniyo gibiydi. ‘Usta bak şaka yapma artık tadı kaçtı, korkmaya başladım’ dedim. Yeniden aynı cümleyi söyledi ve sürekli tekrarlamaya başladı. Artık bağırarak söylüyordu hiç durmadan. Kendi sesi gitmişti. Sanki onlarca kişi bağırıyordu. Kalın sesler,
    ince sesler, kadın, erkek ve çocuk sesleri aynı cümleyi sarfediyordu. Ne demek istediklerini
    anlamıyordum. Bunu sonradan araştırıp öğrendim. Artık iyice korkmuştum. Rüya da olduğumun farkında değildim ve küller sanki rüzgar çıkmış gibi havalanmış ve etrafımda yuvarlak bi duvar oluşturmuştu. Ustamı artık göremiyodum ama sesler hala kesilmemişti. ‘Ben yapmadım’ diye bağırmaya başladım. Bağırarak uyandım. Kan ter içinde kalmıştım. Annem koşarak odama gelip ‘Oğlum neyi sen yapmadın, iyi misin’ dedi. ‘Bişey yok anne sadece kötü bi kabus gördüm’ dedim annemi tekrar odasına yolladım saate baktım, ezanın okunmasına çok az kalmıştı. Sonra tekrar yatıp uyudum.
    ···
   tümünü göster