askerliği doğuda bi hastanede astek olarak yaptım. toplam 27 tane gece nöbetine kaldım (nöbetçi subay). cenabetliğimden olsa gerek ne kadar vukuat varsa benim nöbetime denk geldi. yine bir gece polikliniklerden birini açtık, bizim hemşire olan kısa dönem ve iki asker daha standart piştimizi çeviriyoruz. toplanmaya yakın dışardan bi gürültü gelince hemen aşşağı koşturdum. bulunduğumuz yerde acil tarafındaki merdivene yakın olduğu için koşarken mecbur acilin önünden geçtim. göz ucuyla gördüğüm içerde bi kadının ağzı yüzü kan olmuş, başında kanları filan temizliyolar. neyse vardım kapıya, baktım bizim amm bölüğü full teçhizat dizilmiş bekliyor. nöbetçi astsubayda nizamiyede oturduğu için o da dışarıda adamın birine laf anlatıyor ama laf anlattığı kişinin arkasında belki 50 tane daha adam var. astsubayın konuşmaya çalıştığı kişi kızın kayınpederi, zütveren oğlu kızı bayıltana kadar dövüp odaya kitliyor ki bahsi geçen kız benim acilden geçerken göz ucuyla gördüğüm kişi. kız bi ara evden kaçıp bize sığınıyor, kalabalıkda kızı almaya gelmiş. bu arada nöbetçi amirimiz zaten doktor, acilde hastayla ilgileniyor. kesinlikle tedavisi bitmeden çıkamaz diyerek bana gazıda verdi. ben astsubaya abi sen bırak bunlar laftan anlamayacak diye grubun önüne geldim. önce insanca meramımı anlattım. muallakler hala biz alırız asarız keseriz diye devam edince bende alışı kuvvetli olan gelsin alsın bakalım dedim. bu mevzunun geçtiği dönem adına çözüm süreci denen vatan haini binlerin ihanet sürecinin tam ortasında yaşanıyor, dolayısıyla gibi taşşana denk gezen oçelerde devletin askerinin tepkisizliğine alıştığı için benden böyle bir karşılık beklemiyordu. sonuç olarak biz o kızı vermedik, tedavisini yapıp yalandan iki günde yatırdık ve taburcu ettik. sonra ne oldu bilmiyorum ama umarım daha huzurlu bi ortamda yaşıyordur.