Beyler ilk senenin ilk dönemi olaysız geçti. Volkanla dahada yakınlaştık, kankam oldu sonundada, yediğimiz ayrı gitmez oldu. Okulun 11. Sınıflarına kadar tanışmadığım insan kalmadı diyebilirim. Her hangi bi şubeye gittiğimde illaki birisi muhabbete alırdı. Makara birisi olduğum için olsa gerek ki, herkes benimle konuşmaktan zevk alır gibiydi. Başka bir etmen ise basketbol takımına girmiş olmamdı. Takımın yarısı 9-10-11 di ve diğer yarısı sırf 12 lerden oluşuyordu. 12 lerdeki abiler harbiden iyi oynuyordu, o zamanlarda onlara imrenmedim değil. Yetenek var aq. bende sadece pratik olduğu için iyi oynuyordum. ilk 5 e girmiştim. Ama bazende yedeklere girdiğim oldu. Sonuçta daha süper oynamıyoruz ama öğle arasında yapılan maçlarda gösteridiğim performanstan olsa gerek basket oynayan herkesin gözünde büyümüş ,saygılarını kazanmıştım dönem sonuna kadar. Bu durum etrafıma kızlarıda topladı tabiki. Telefon rehberimin ebesi gibildi, herkesin numarası var aq. böyle iş mi olur, kayıt defteri miyim ben. Mesaj atan insan bol oldu tabi ama herkese cevap atıcak ne zamanım vardı ne de isteğim. Bu durumdan Cansu tabiki kıllandı aq. bir gün okula gelip kendini göstermesi ise tam olarak ‘’vay aq harbi kız bu işte’’ dedirtti bana. Öğle tatilinde, okula gitmediği bir gün bizim okula geldi hatta sınıfa girdi. Oturduk 10 dakika lafladık, sınıfa insanlar doluşmuşken ,sanırım ‘’bu çocuk benim lan kezbanlar’’ demek amacı ile beni bir öptü ama beyler, ‘’vay aq’’ dedim içimden. Bunu gören bir kaç kızın sınıftan apar topar çıkması, bir kaç kişinin oooo demesi ve bir kaç kişininde utana sıkıla yerlerinden kalkması ile Cansu nun kulağıma fısıldadığı şey beni yardı geçti.
‘’Mission Complete!’’ :D
Dibina koydu ortalılığın... Bakın buraya incinin kızları, yada herhangi bir kız, eğer erkeğinizin başkasına bakmasını istemiyorsanız gözlerini kendi yaptıklarınızla boyayın. Büyüleyin ki erkeğiniz sizi kraliçesi yapsın, sonsuz bir sadaket ile bağlansın size. Cansu bana bunu yapmıştı. iki kalbimizi birbirimize kelepçelemiş, ne Thor’un çekici yok edebilirdi, ne de Hudini’nin eli açabilirdi.
Tabiki benimde buna benzer bir şey yapmam gerekecekti. Kızın okulu hakkında hiç bir tak bilmiyorum, sadece o okuldayken bir kaç kez yanında olduğu kızlarla telefondan konuşma şansım olmuştu. Bu durum bir süre canımı sıktı ve en sonunda onunda yaptığı gibi okulu astığım bir gün ,öğle tatilinde onun okula gittim. içeri girmek için duvardan atlamam gerekti aq. güvenlik almadı içeri beni. Bu okuldan değilsen giremezsin diyerek gibtir eden güvenlik görevlisinin ben ta dıbına koyum. Gönül işi için geldik yapraam, izin versen nolur sanki. Tabi o nedenini bilmediği için almadı içeri. Bende okulun arkasındaki duvarlardan atladım, girdim okul alanına. Arka bahçede insanlar vardı, bana bakıyorlar aq.kim lan bu diye. Kaç Kişi bakmıştır kim bilir. Sonuçta üniforma yok üstümde, o okuldan olmadığım gayet belli. Cansu nun daha önceden konuştuğum bir arkadaşını aradım. Selin. Açınca hemen ‘’ben Kuki sakın çaktırma Cansu ya aradığımı’’ dedim. O da ‘’yanımda değil zaten, tuvalette yakaladın beni’’ dedi. Güldüm, nerde olduğunu sordum. Sınıfta oturuyodu dedi. ‘’tamamdır süpriz yapıcam haberi olmasın’’ deyip kapatım. Sınıfı 9D idi. ikinci katta olduğunu biliyordum. Hocalara yakalanmadan merdivenleri ikişer adımlarla uçarak çıktım. Biraz nefes nefese kaldım haliyle, bir köşede iki dakika soluklandım, saçımı başımı düzelttim, sınıfa girdim bir hızla. Beni görenler tip tip baktı bana. içimden geçirdim, ‘’lan aq, zombi mi gördünüz sanki, ne bakıyonuz lan’’ diye. Cansu ortanın biraz daha arkasında cam kenarında olan sıranın dış kısmında oturuyordu. Cam kenarındaki arkadaşı ile bir şeyler konuşup gülüyorlardı. Ben sessiz adımlarla yaklaştım, elimle sessiz ol işareti yaprak arkasına geçtim ki konuştuğu kız pot kırmasın. Arkadaşı beni gördü iki saniye baktı ama beni tanıdığı çok belliydi. Nerden tanıyosa aq, daha ben kim olduğunu bilmiyorum.