Ah ulan ah aklima bi anım geldi yazayım. Vaktiyle deli gibi top oynuyorum okulda mahallede.pc tel yok tabi tek amacimiz top oynamak.bi ayakkabim vardi iflahini gibmistim ayakkabinin paramparca olmustu artik. annem gordu elbette, hafta sonu bi ayakkabi alalim demisti ama niyeyse hic umursamamistim. bilen bilir ankarada cıkrıkçılar sokağı var saman pazarının arkasında,en ucuz çaputtan her seyi bulabileceğiniz bir yer. ordan 10 veya 15 tl ye bi krampon almistik. dolmusla gelirken yolculuk boyu kramponlara bakmistim sanirim dünyanın en mutlu cocugu bendim heralde. bizim sokaga geldigimizde cocuklar top oynamaya cagirmisti."yok olum ben oynamicam" demistim ayakkabi kirlenmesin diye.o gün evde ayakkabiyla gezdim hatta ayakkabiyla sofraya oturmustum amk. sonraki gun futbolun amna koymustuk orasi ayri. duygulandim lan cok guzel gunlerdi. amma yazdim ha. Ho panpa ayakkabın