Ben cafeye gidip çay içim arkadaşlarımla oturamıyorum amk. Otursam da mutlu olamıyorum. Ben ciks yapmaktan da zevk alamıyorum. Beni para da mutlu etmiyor. Beni aşkta tatmin etmiyor. Siz normal insanlar gibi yaşayamıyorum ve bu benim bu gibtiğimin hayatında ki tek ve en büyük zaafım. Hayatı nasıl bu kadar basit görebiliyorsunuz bana bunun sırrını verin. Zengin ya da fakirlik önemli değil. Bir kız eli tutup onu öperek ya da bir erkek eli tutup onu öperek nasıl yüzünüz gülüyor ulan anlamıyorum ? Kardeşim sinemaya gidip nasıl gülüp ya da korkabiliyorsunuz ? Duygularınızın hislerinizin kaynağı nedir bana da söyleyin. Arkadaşlarınızla nasıl playstation oynayıp mutlu olabiliyorsunuz ? insanlara nasıl güveniyorsunuz ? insanlara neden güveniyorsunuz ? insanların üzerinden nasıl geçinip menfaatleriniz için insanları kullanıyorsunuz ? Arkasından konuştuğunuz kişinin yüzüne bakma yüzsüzlüğünü nasıl yaşıyorsunuz ? Nasıl heyecanlanıyorsunuz ? Nasıl ağlıyorsunuz ? Bana insan olmayı siz aciz insanoğlu mu öğretecek ya da insan nasıl insan olur sorusunu kendime mi sormalıyım ? Zihnimde dönen sorulara odaklanıp hayat denen karmaşanın içerisinde ki düzeni nasıl bulmalıyım ?