hiç yemek kaşığıyla puding yemedim, yiyemedim. art arda 3 bardak meyve suyu içmedim mesela. 1 lokmada tüm çikolatamı bitirmedim. bigiblet, akülü araba... sadece bi hayalden ibaret. poşet sattım ben pazarlarda. 'abi poşet lazım mı, yüz bin abi nolur al' nidalariyla büyüttüm kendimi. sucuğu 3. sınıfta tattım, bana verilen muzu 1 günde bitirmek yerine günlere paylaştırarak yedim. ama mutluydum. bilye üterdim çünkü bileğimin hakkıyla. mahalle maçları vardı herşeyi unutturan çünkü. maçlardan sonra camiye su içmeye giderdik ama öyle edepsizce değil, 'Allah 1, peygamber 2' diye sıraya geçerek içerdik. ben çocukluğumda çoğu şeyden mahrum kaldım belki. ama hiçbir şey mutluluğumdan, umudumdan zerre kadar eksiltemedi.