Arkadaşlar hikayem kurgudur ona göre okuyun.
---
Ela'nın Ağzından

Arabada çırpınırken düşünmek zordu. Sanırım hastanenin yakınındaydık.Bir süredir etrafıma bakamamıştım fakat şimdi bir ormanda olduğumuzu anlamıştım. Ağaçlar bizi sararcasına bırakmıyordu. Etraf kuru fakat sisli ve ürkütücüydü. Yavaşlıyorduk ve bir patlama sesi ile çığlık attım. Arda yani kocam "Sakin ol Ela sadece tekerlek patladı."dedi.Ben ise "Arda anlamıyor musun? Çocuğumu burada mı doğurayım yani? Acele etmemiz gerek"dedim ve arabadan çıkarak ilerlemeye çalıştım. Arda arkamdan bağırsa da ilgilenmedim ve ilerlemeye devam ettim. Karnıma sancılar giriyordu.Zar zor ilerliyordum ve etrafımı kara bir sisin sarması ile yere yığıldım.Son duyduğum şey Arda'nın ve bir bebeğin sesiydi... Uyandığımda hastanedeydim.Ne olduğunu hatırlamıyordum. Hiç bir şey anlamamıştım. Yanıma bir doktor geldi ve "Tebrik ederim Bayan Ela!Bir kız çocuğunuz oldu."dedi. Yüzüme büyük bir gülümseme yayıldı.Bir süre sonra yanıma bir bebek getirdiler. Bebeği kollarıma bıraktılar ve bebeği inceledim. Sarı saçlıydı, güzel bir yüz yapısı vardı.Bir anda gözlerini açtı. Yemyeşil gözleri vardı.Çok güzeldi."Biliyorum... adı Duygu olacak."

Evet çocuk masum gibiydi fakat siyah sisin ne yapabileceğini bilmiyorlardı.Her masumluğunda bir şeytanlık olacaktı. Bundan kurtulamazlardı...