sabah oldu ve biz keremin yolunu tuttuk. randevu falan almadık sibel keremi sabahtan aramış. ben kereme küfredecektim aklımda o vardı. neyse girdim ben bunun odasına konuşmaya bşaladık. ne oldu dedi? hala rüyalarım aynı ve bu ialçların etkisi geçmedi dedim. aksine daha beter oldu. her yerde annemi görüyorum dedim. bu vicdan azabını nasıl alatlatıcam dedim. kerem iki üç salak saçma soru sordu yine ve yeni yatıştırıcı ve uyku ilacı yazdı gönderdi. sbellede özel konuştu bana anlatmıyo tabi. bu arda benim baba hala ortada yok. neyse eve geçtik ve ben tamamen ruh gibi olmuştum. her ne zaman gözümü kapatsam hemen annemin o anları gelirdi gözüme. o yüzden hiç uyuyamadım sibelle olan o gecenin tadını bile çıkartamadan bi illet musallat oldu bana. geceleri sibeller koltukta film izler sabahları uyurduk. sibel sırf benim için koca bi haftasını çö etmişti. arkadaşları ile gezmesini ve spornu aksatmıştı. ona karşı olan sevgimde artıyordu ama pişmanlıkda duyuyodum kadını resmen kullanmıştım. bir hafta öylece idare ettik ve artık eski ilaçların etkisi geçti dedim ve gece uyumaya başladım ama sibelle tabi. gece oldu ve ben keremin yeni verdiği uyku ve sakinleştirici şeyleri attım uyumaya koyuldum. sabahına sakince uyandım hiçbi değişiklik yoktu. aksine eve babamda gelmişti. buna şaşırdım çünkü babam evde değildi.