Okul çıkışlarında evimizin yakınında bulunan mezarlığa gidip yakınlarını ziyarete gelen zenginlerin mezarlarına su taşıyıp eve katkıda bulunmaya çalışıyordum...

Her bayram öncesi geldiğinde erkenden uyanıp mezarlığa koşuyordum, arife günleri çok ziyaretçi geliyordu mezarlığa, çok ziyaretçi geldiğindede eve daha çok para zütürebiliyordum.

Bayram gecesi heyecandan uyuyamayan çocukların aksine, erkenden yatıp ertesi sabah tekrar mezarlığa gitmek için hazırlanıyordum. Elini öpeceğim bir tek annem ve babam vardı çünkü. Para isteyemiyordum onlardan, zaten istesemde suratlarındaki o çaresizlik ifadesi bana fazlasıyla yetiyordu.