Herşey kabataş-bağcılar tramvayina binmeme dayaniyor.

Eminonunde balik ekmegimi yemiş huzurlu bir şekilde evime donmeyi planlarken tramvayin içi beni baştan huzursuz etmişti amk ve sirkecide bir dayi bindi. Mavi gozlu, beyaz sacli, saclar yanlara dogru taranmış marka bir takim elbise .Bu dayi hemen arkamda bulunuyordu. Onumdeki 2 ergene bakarak lan ipneler yer versenize dayiniza diyerek azarladim bunlari derken bunlar kalkmiyor amk. Dayida dedi oturun evladim ben ayakta iyiyim falan. Ulan ipne tabi iyi olursun. Atmosferde delik açar gibi gotumde 2. Deligi açtın. Tramvay saga gidiyor dayi saga gelerek yasliyor sola gidiyor sola giderek yasliyor. Yer degistireim yeter amk dedim en sonunda. Baktim dayida arkamdan geliyor. Ve ani fren. Bizi, aşkımızı ortaya çıkaran o ani fren. O an makiniste aklimdan butun fetişleri uygulamak geçti ancak bunu yapamazdim. Çünkü dayı benim gotun 2 yanagini elleriyle kavramiş aradan zar zor dikelen malzemesini pantalon olmasa sokucakti amk. Dedim dayi noluyo napiyosun falan. Bu utandi indi amk. Baktim agliyor kiyamadim verdim zütü şuanda triplex dairesinin çatısında latte içerek 3.postaya hazirlaniyoruz binler.