Gecemi zehir etti. Üstü başı yırtık bi çocuk bindi tramvaya. Tam önümde durdu dikiliyor. Başta farketmedim de sonradan koku geldi. Çocuk ter kokuyordu amk. Sonra gözüm ayakkabılara takıldı. Biz ufacık bi yırtıkta giymiyoruz çoğu zaman. Ama çocuğun giydiği ayakkabıya bak.. Keşke o an aklıma gelseydi de ayakkabımi verseydim. Çok pişmanım uyutmuyo bu duygu..