Biraz önce durmuştu oysaki dedim.
• isterseniz biz bıraka biliriz, buraları pek bilmem ama tarif edersiniz siz dedi.
• Zahmet olmasın size dedim.
• Yok, ne zahmeti, ama ilk baş çalıştığım hastaneye gidelim önce bir pansuman yapayım ben dedi.
• Doktormusunuz dedim
• Yok hemşireyim, yeni işe başladım burada dedi.
• Nerde oturuyorsunuz dedim.
• Fatih mahallesi dedi.
• Bende orada oturuyorum, tesadüfe bak dedim.
• Tamam, öyleyse kalın gidiyoruz dedi.
• Karşı çıkmaksızın kabul ettim nedendir bilmem ama onun zeytin gözleri büyülemişti sanki beni.
Bindik arabaya, Muhabbet ederek gidiyorduk, konu konuyu açıyordu.
Bir ara “Vay amk hiç tanımadığım insan şuan benim arabamı sürüyor” dedim içimden.
Kendisi Edirne den gelmiş buraya, yanındaki kızın ismi Emelmiş.
Edirne de iş bulamayınca Emelin tavsiyesi üzerine buraya gelmiş. Hastaneye gelmiştik, pansumanı yaptı.
• Sürekli kanar mı dedi
Yok bugüne özel kanadı galiba uzun zamandır kanamıyordu, kapatmam gereken defterler vardı onları kapattım dedim
• Ansızın bileğinize ne oldu dedi
*Uzun hikâye zaman yetmez anlatmak için dedim.
• Peki dedi.
Bindim arabaya Nihalin yanına gitmek için sürdüm arabayı
Mekâna girdiğim de, gözlerimle Nihali ararken, gördüklerim karşısında şok oldum.