EVET DEVAM EDiYORUM okuyan olmasada bitiricem hikayeyi sonradan okuyan olur belki

abam annemle konuşarak 1 hafta sonra antalya şehrine gidecemiz haberi ben zaten o yaşta bitmişim 1. sınıfta hiç arkadaşım olmamış fark etmedi sadece sokakta oynadıgım arkadaşlarımı özleyecekdim ama ordada yaşam farklı olmazmıydı? Neyse antalya macerası başladı otobüslerde kokular midem bulandı kustum 2defa tabi küçüklük kimse iğrenerek bakmadı ama ben utandım gibi lan. neyse yolculuk bitti antalya / manavgat ilçesinde oturacakdık ilk başlarda okula yakın diye bir ev buldular ve oraya taşındık henüz 2 ay tatil vardı ve ben kimseyi tanımıyordum evimde bilgisayar dahi yoktu okulun yanında parklar olur bilirsiniz oraya gidip kumda felan oynuyordum sonra 1-2 kişi geldi itti kalktı felan sonra buraya yenimi taşındın dediler evet dedim tanımıyorum benden 1-2 yaş büyükler şimdi görsem boğazına yapışırım neyse kumları üzerime attılar felan kaçtılar he yerim kum sirkeliyorum kendi kendimi acaba birşey derlermi evden azar işitirmiyim diye neyse eve gittim kıyamet kopuyor bana edilmedik beddua küfür kalmıyor ilk defa bu kadar utandım kendimden geçtim ama kimse vurmadı keşke vursalarda o laflar yerine.