Artık telefonlarıma bakmaz oldu.
Ya da “şuan müsait değilim daha sonra görüşelim” derdi.
Bana karşı böyle konuşması aramıza soğukluk girmesine sebep olmuştu.
O aramadığında dayanamayıp arayab bendim.
Ya da omesaj atmadığında buluşalım mı diyen bendim.
“Pazar günü konuşmamız gerekenler var seninle aynı cafede saat 15:00 da orada ol” diye mesaj gelmişti telefonuma.
Günlerden Cuma idi.
Pazar gününü yine iple çekmedim.
Çektim amk Pazar gününü de iple çektim size de yalan söyleyecek değilim ya
özlemiştim gibtiğimin kızını hem de deli gibi özlemiştim.
Gelecek bir mesaj için ya da aradı mı diye zırt pırt telefona bakardım.
Gece onu düşünerek uyurdum
Sabah onunla uyanırdım uyandığımda da ilk aklıma gelen o olurdu.
Sevmiştim beyler belki duygularımı size aktaramıyorum
Körmüş amk o zamanlar gözlerim. Görmemişim hiçbir şeyi.
Boşa demeyin “malmışsın be kardeş” diye. Evet kabul ediyorum.
Siz deseniz de demeseniz de kabul ediyorum. O zamanlar bir mal olduğumu.
Ama bu ayrılık hiç beklenmedik bir zamanda olmuştu.
Güya o haftalarda gelinlik damatlık falan bakmaya gidecektik
Onun hakkında konuşuruz diye düşünüyordum ben.