6. sınıftaydım.Zil çalmıştı yerime geçtim oturdum.Tam o sırada vezüv yanardağı misali hapşurmamla sümüklerimin şapur şupur elime yapışması bir oldu. elim burnumda millete peçete var mı diye soruyorum. hiç bir dıbına kodumunun da peçetesi yok. aşağı inip yıkayım diyorum ama hoca gelecek. sınıfa geç girersem ebemi gibecek hocalardan biri.ben de defterden bi yaprak kopardım. sıranın altına kafamı eğdim. başladım sümkürmeye. öyle bir sümkürme yok. sanırsın zenci bi jazzcının üflediği saksafon dıbına koyim. kağıdı katladım. üşengeçliğimi gibeyim kalkıp kağıdı kendim atamadım da.arkadaşdan istedim atmasını.bu arkadaş da arada antin kuntin şiir yazan bi arkadaş.tam kağıdı aldı çöpe atacak. sevdiğim hatun dedi yine şiir mi yazdın ver bi bakayım. çocuk ağzını açamadan kağıdı bi açtı. nükleer atık gibi yemyeşil bi sümük kağıttan aşağı kayıyor. kız çığlık attı amk.bu muallak arkadaş da hemen öttü benim sümkürdüğümü kancık.