Karanlıktan tam kim olduğu belli olmuyordu.
Biraz bana uzaktı, tam anlayamadım da.
Cafe de oturanlar birden “iyiki doğdun Mert” demeye başladı.
ilk baş üzerime alınmadım amk.
Kimmiş lan bu mert diye sordum şöyle bir etrafıma baktım herkes bana bakıyor.
Elinde pasa ile gelene bakınca şok oldum amk.
Gelen Özgeydi beyler.
Pastayı masanın üzerine bıraktı.
“iyi ki doğdun geleceğim” dedi.
Dudağıma bir buse kondurdu amk
Mutlu olmuştum beyler.
Ne diyeceğimi bilemedim.
Gözümden 2 damla yaş aktı amk.
Birden lambalar yandı.
Onur Yeliz Nihal hepsi birden diğer cafedekiler falan.
Doğum günün kutlu olsun demeye devam ettiler.
Alkışlar falan havada uçuyor.
Belki uzun zamandır ilk defa bu kadar mutlu olmuştum beyler.
Yani Özge o gün cafe de “Evet” deseydi bu kadar mutlu olmazdım.
Dilek tut dediler Dileğimi tuttum
Mumlara falan üfledim.
Birden dans müziği çaldı cafede herkes bize bakıyor
Ben utanıyorum Özgeye “Yeter” diyorum o gülen gözleri ile “Utanma” diyordu.
yalnız şuan bile utanıyorum yazarken.