mahallese misket oynayan cocuklardik lan
biz en guzel misketimize kamcilik derdik
mahallenin guzel kizi sokaga cikinca hemen bi mermer tasiyla yere biseyler cizer sek sek oynardik
futbol topumuz griydi bizim o kadar eskiydi ki kac tekme yemisti bilinmez disi tamamen soyulmustu
ama yine de okul bahcelerinde mahalle maclari yapabilirdik o topla
kale direklerimiz buldugumuz taslardandi hayali ust diregimiz vardi kalecinin yetisemiyecegi yukseklikten giderse top disari gitmis sayilirdi
her mahallenin bi bigiblet tamircisi vardi elleri yuzu simsiyah yag icinde ust basi kirli
hep zinciri atardi bigibletlerimizin
whatsapp grubumuz yoktu rastgele cikardik disari kimseyle anlasmadan
bi an buyuk bi kalabalik olur aksam nasil olur anlamazdik
reha muhtardan sonra sabanin filmi varsa evden haber gelirdi hemen kimse kalmazdi sokakda
en buyuk hazinemiz tasolarimizdi bizim
Ash kimdeyse en guclu o sayilirdi
her mahallede bos bi arsa vardi mutlaka bizim parkimiz orasiydi..
kim neler ekler daha bilmem ama bu neslin son evlatlariyiz biz. once evlerimize tek tek bilgisayar girdi sonra knight online oynamayi ogrendi herkes derken butun oyunlar misketler tasolar unutuldu gitti. hepsi bizde artik bizim anilarimizda biz boyle bi neslin cocuklariydik yazik oldu bizden sonrakilere

edit1: mahalle bakkalina sepet salar istedigimiz gelirdi hemen kapicimiz yoktu bizim
evin en kucugu kahvaltida gider ekmegi alirdi
salam varsa kahvaltida o gun iyi doyardik aksama kadar gitmezdi salamin tadi agzimizdan
defterlerimizi komsunun liseye giden kizi gelir kaplardi
yeni bi defter aldigimizda ilk sayfasina cok ozen gosterirdik en guzel yazimizi yazardik
buyuk biri bize karisirsa abimizi cagirirdik hemen hep kurtarirdi o bizi
meybuzla buyuduk biz magnum a ulasamazdik hic dondurma dolabinda
sokakda cok ses yaparsak kovayla su dokerlerdi ustumuze
yeni aldigimiz ayakkabilarimizi ilk 1 hafta evde giyerdik
annemiz her pazardan geldiginde butun posetleri karistirir agzi baglanmis muz posetini bulurduk ama acilmazdi o poset aksam evin babasi gelince hep birlikte yenilirdi herkese bi tane duserdi
okuldan gelince daha kapidan girer girmez olanlari annemize anlatirdik hele ogretmen bi aferin dediyse bize nasilda kahraman yapardik kendimizi