Seldıbınaleyküm beyler. Bugün ufak çaplı bi hüzün yaşadım onu anlatıcam.
Bugün kurstan çıktım evde oturuyorum annemle babam evde değildi. Oturdum pc de takıldım biraz. Sonra geldi bizimkiler biraz suratları asık. Oturduk yemeği yedik. Baba noldu dedim. Fatih abinin yeni oğlu doğan oğlu sarılık geçirmiş dedi. O an anlamıştım aklındakileri. Yemeği yedik sofra daha kalkmadı. Babam bi an dalmış kafasını sallıyordu. Annem sordu ne oldu diye. O an babamın ağzından döküldü cümleler. Hanım gözümün önünden öyle bi film şeridi geçti ki sorma dedi. Bilirim dedi annem. Abim 1988 dogumlu doğdugunda sarılık geçirdi. 2005 te 17 yaşında öldü. Baba dedim noldu. Oğlum abin için gitmediğimiz yer kalmadı dedi. Behcet uz hastaneleri cocuk hastaneleri gezmediğimiz yer kalmadı dedi. Bi gün hastaneye abini koydum evi arıcaktım telefon kulübesinin önünde evin telefonunu unuttum dedi. Bazen hastaneye girmeden önce arabayı parkettiğim yeri unuttum dedi. Hiç unutmam bi gün yine koyduk hastaneye abini sabaha kadar uyuyamadım dedi. En son sabah 7 gibi kolumu kalorifere yasladım hafif dalmışım dedi.en son kolum kaloriferden yanmış öyle ayıldım dedi. Oğlum dedi bana... Allah ne düşmanımızın ne sizin bizim başımıza versin, gerçekten çekilmesi zor bir çile. Bu vesileyle ölen abimi bir kez daha andık. Mekanın cennet olsun canım abim...