olay geçen sene falan olmuştu galiba tam hatırlamıyorum şimdi aklıma geldi başlıyorum anlatmaya

beyler bizim evin 2 sokak ötesinde bakkal var çarşıya giderken ordan sigara su çikolata gibi şeyler alıyorum nadiren uğrarım ilk girişim
ben: kolay gelsin abi bi muratti verir misin
bakkal: ... (ses yok verdi sigarayı aldı parayı)
ben: hayırlı işler abi
bakkal: ... (yine ses yok)
neyse bir kaç kere böyle oldu taktım bu şerefsize, kafamda planlar kurmaya başladım dedim ben bu bini konuşturucam.
bir gün cebimde bütün 200 lira para var girdim içeri selam vermeden dolaptan bir su aldım bir çikolata aldım tabi onları da biz alıyoruz yerinden kalkmaz huur çocuğu neyse koydum çikolatayı suyu 1lira yapıyo uzattım parayı sabahın körü tabi bozuk yok bu bin bakkalda baktı böyle yüzüme bir iki saniye
bakkal: bozuk yok mu (ilk defa duydum sesini sesini soluğunu gibeyim amk)
ben:... (bu seferde ben cevap vermedim kafamı sağa sola sallayıp yok huur çocuğu gibtir git bozdur işareti yaptım)
gitti sabahın köründe yan esnafların birinden bozuk yaptırdı verdi para üstünü bişey demedi
ben:(bin bir ses tonuyla) kolay gelsin dedim çıktım

buda böyle bir anımdır
belki o bakkal hiç bir şeyin farkında bile değildir ama ben intikamımı almıştım artık