-Teşekkürler kırmayıp geldiğin için Hakan
-Ben teşekkür ederim çok sıcakkanlı insanlar.
-Sizinkiler kadar olmasa da öyledirler.
Hava buz gibiydi üstüne bir şey almadan çıkmıştı Buket'im.
Koluna dokunarak
-Hadi sen gir içeri çok soğuk ben bile dondum.
Hiç bir şey demedi yine gözlerime odaklandı. Sanırım bu 3 ya da 4.göz göze gelişimizdi.
Sayısı bile aklımdaydı. Simsiyah gözlerinde kayboluyordum resmen.
-Üşüme bana lazımsın sen. dedi.
Bana doğru yaklaşarak yanağımı öptü. Gülümsedi ve kapıya doğru gitti.
-iyi geceler kahraman deyip kapattı kapıyı.
Hay amk dışarıdaki soğuktan değil ama o öpücükten sonra donup kaldım öylece. Kafamda Kahraman sözcüğünü resmen kekeliyordum heceliyordum hatta. Bahçeden çıktım eve doğru yürümeye başladım.Ama içim içimi yiyordu duramadım yerimde duramadım lan işte.
"Laan "diye bağırarak gecenin o saatinde koşmaya başladım çarşıda resmen. Para verseler bu çekingenlikle normalde gibsen yapmam ama o an bir şey oldu.
O gün hayatımın şüphesiz en mutlu günlerindendi.Eve gittim o anı kim bilir kaç kere düşündüm kaç kere hayal ettim bir bilseniz. Deli gibi uykum olmasına rağmen 12'de girdiğim yatakta anca 4'de uyuyabildim.