1537 yılında istanbul edirne arası bir handa paralı muhafızlık yapan dedemin han a gelen venedikli tüccarla diyalogu:
-kaç kişisiniz
-dört
-ne ararsınız buralarda
-ananı ararız bulunca yağlarız sonra kremşanti sıkar yalarız
-yeniçeriler ananızı giber , en son zütüne çınar ağacı diker
-mallarım çok kaliteli, muhafızın nasır tutmuş eli
-malafat-ı şahaneme maşşallah de, acıktıysan kaldırıyımda ye
venedik kalmış sular altında, gözümüz yok akçede altında
ananı arıyosan ahıra git, bulacaksın topal eşşeğin altında
naaaaaberrr

edit:gülmeniz için yazmadım. babannemin anlattıklarını ekleme çıkarma yapmadan buraya yazdım. şaka yaptığımı sanıp gayriciddi tavırlar takınmayın.