Akşam oldu eve gelmiştim annem yine kuru fasulya ve pilav yapmıştı dedim yine mi aynı yemeği yiyeceğiz giberim böyle işi dedim tokum ben dedim çıktım. Kafam da dalgın beyler kızı düşünüyorum. Whatsapp açtım baktım durumunu değiştirmiş hayat kuşlar kadar özgür demiş bende bana zarf attığını anladım ve whatsapptan mesaj attım. Selam cansu yazıp gülücük attım selam diye cevap verdi o da gülüyordu musaitsen arayabilir miyim seni dedim ki kız beni aradı beyler. Dedim dışarda yemek ister misin birlikte yiyelim o da olur dedi bende onu oturduğu evka 3 ten aldım. Ardından kızı arkadaşın arabasını alarak kızı evden aldım. Ardından ne yiyoruz dedi bende sürpriz dedim ve kız bana gülümseyerek yanağımla dudağımın tam köşesine güzel bir öpücük kondurdu. Bu bile benim gibi kaldırmaya yetti amk. Bastım gaza karşıyaka dayız. Bizim arkadaşlarla yediğimiz köfte ekmekçi var oraya çektim arabayı, oo alper naber lan huur ço.. dedi ve yanımda kızı görünce alpercim naber abim nasılsın dedi. Ben böyle bir dönüş görmedim ama adamın dibiymiş beyler izmirliler bilir köfteci hüseyin. Kızla oturduk köfte ekmek yedik yine muhabbet falan iki şiir okudum kız mest oldu. Kız önce bozuldu biraz zengin bir tipi vardı bizim gibi fakir yemekler ona göre değildi ama gerçekten hoşlanıyor gibiydi. Sanki mutluydu... Biraz deniz kenarında gezindikten sonra arabaya atlayıp eve mi zütüreyim diye sordum o da evet diyerek güldü. Evine zütürdüm ve beni evin sokağının köşesinde durdurdu. Ben ne olduğunu şaşırdım babam görmesin dedi ve bende tamam dedim ve kız kapıyı açtı, saçları çok güzel bir biçimde sokak lambasiyla parladı. Ben bakakaldım ağzım açık kaldı. Kız birşey unutmuş gibi arkasını döndü ve dudaklarıma yapıştı. Çok ıslak bir öpücüktü ve benim gib pantolonu delmişti. Ardından kız arabadan indi ve bunu tekrarlayalım dedi. Bende tabiki dedim yarın akşam aynı saatte dedim , kız konuşuruz daha dedi ve Evine girdiğini görünce bende arabayı arkadaşa bıraktım ve eve gittim...
Devamı geliyor beyler sabredin gibis var ama önce gerçekleri anlatmak lazım...