Sabah uyandım. Kaslarımda inanılmaz bir acı vardı. Yerimden kalkacak halim yoktu. inleye inleye yatakta sırt üstü doğruldum. Pencereden dışarı baktım. Yağmur yağıyordu. Sebepsiz yere mutlu oldum.1-2 dakika o şekilde dışarıyı izledim. Tekrar söylene söylene kalktım yataktan. Bacaklarım sanki bana ait değildi. inanılmaz bir acı hissettim. Dizlerim titriyordu. Sağ sola tutuna tutuna mutfağa gittim. Bizimkiler evde yoktu.25 lira para vardı cebimde.Onu aldım. Montumu giydim çıktım dışarı.

Yürümekte zorlanıyordum. Hava da çok güzeldi. Daha sonra, dün internet sitesinde okuduğum birşey aklıma geldi;

"Antrenman aralarında, mümkünse gideceğiniz mesafelere hafif tempo koşarak gidin. Kondisyonunuzu arttırır, sonraki antrenmanı kasılmadan daha rahat yaparsınız."

Doğru düzgün yürüyemiyordum bile.Ama takmıştım kafaya, güçlenecektim.