Kulağımdaki kanamayı durduramıyordum. Yoldan geçenler karşı kaldırıma geçiyor.Tip tip bakıyorlar. Gözümden yaş akıyordu. Ellerimle sildim.Bir dükkana girip peçete aldım. Büzüştürüp kulağıma tıktım. Gözümde zonklama vardı. Oturduğum bankın yanına tekrar geldim ve bekledim. Yaptığımın ne kadar saçma bir şey olduğunu anlamıştım. Beni bunları yapmaya zorlayan şey toplumun ta kendisiydi. insan içinde sürekli ezilmek beni bu hale getirmişti. Onları gereğinden fazla giblediğim için işin içinden zararlı çıkan ben oldum gene. Kızın da büyük etkisi vardı bunları yapmama. Nasıl bir pgibolojide olduğumu anlatamam o zamanlarda sizlere. Kızın okuldan çıkmasını bekledim. Dedikleride ürkütmüştü beni biraz.10 kişi gelicez falan demişlerdi.4 kişide bu haldeydim,10 kişiye karşı koyamazdım. Kimseye de söyleyemem içinde bulunduğum durumu. gibik günler, gibik bir hayat beni bekliyordu bundan sonra. Bunları bir süre kafamdan atmaya çalıştım.Hem evdekilere,hem kıza ne söyleyecektim.