Okula gittiğim zamanlarda,bi arkadaşım vardı.Çocuk aradı beni;

+Alo emre, çok önemli bişey konuşmam lazım senle. Hemen apartmanın önüne çık.
-Noldu lan hayırdır.Hem,sen nerdesin şu an?
+Sizin evin önündeyim kanka.
-Tamam bekle geliyorum.

Apar topar indim aşşağıya.Çocuk beni görür görmez geldi yanıma;

+Olum sen nasıl bi belaya bulaşmışsın dıbına koyim, herifler seni arıyor. Bugün geldiler bana sordular.Ben bilmiyorum dedim. Buralarda mı oturuyor dediler. Bende o anki korkuyla evet dedim
-Okan, beyin hücrelerini gibeyim senin. gibtir git şurdan gözüm görmesin seni.

Okanın yaptığı salaklık hayatıma mal olacaktı belki.Ben "taşındılar" dedim adamlara.Bu salak ta buralarda oturuyor demiş.Hem yalan söylediğim ortaya çıktı,hem de şüpheli duruma düştüm adamların gözünde. Gördükleri yerde giberlerdi herhalde artık beni.
Ben bu çocuğa söve söve gönderdim.Ben olayların bu kadar büyüyeceğini tahmin edemedim. Ecel terleri döküyordum her geçen saniye.