ulan bildim bileli bir arabamız var.15 yaşından beri heves ediyorum böyle arabayla biyerlere gidip gelmeyi.18 yaşına gelince kurtulucam gibi laflar söylüyorum küçükken. nese ehliyeti aldım bi 2 yıl boyunca öyle böyle sürdüm.

askere gittim ve askerden kaçma durumları ve yurtdışına gitme durumu oldu.5 yıl sonra babamlarda yurtdışına geldi 1 sene "ık mık" ederek konuşmaya çalıştık sonra bunlar türkiyeye döndü bana gel diye ısrar ettiler. benimde durumum iyi gitmedim burdan bi ev almadan gelmem dedim.33 yaşında aldım evimi rahatım türkiyeye gidiyim dedim.ve bir kadına aşık oldum. evimi satmak zorunda kaldım filan. burdan daha kötü bi eve daha çok para vererek aldım. herşey yoluna gircek filan işe girmişim. babamda akşama kadar kahvede takılır. arabasını kullanmaz bile.her ay 120 tl otopark parası verir. benimde işim uzakta. baba ver diyorum vermiyor.en son bütün akrabaların içinde ağır konuştum ve bir daha gelmem filan dedim. bakalım bi kaç güne niyeti değişmezse tefeciden borç alıp araba alacam o kadar ciddiyim